Lake Bunyonyi via Kalinzu Forest

De laatste week breekt aan maar eerst nog even over de een na laatste schrijven. Die begon in Kasese, waar ik het laatste stukje schreef en waar we best nog even genoten hebben van de uitzichten op de Rwenzori Mountains. Na een korte wandeling rond Kasese vertrokken we naar "Kalinzu Forest" wat een niet al te grote reis was door het Queen Elizabeth National Park. Onderweg nauwelijks wild gezien maar wel Savanne. 

Bij het bos wilde we eerst even controleren of we daar konden slapen of dat we voor de nacht nog even door moesten reizen naar een andere plek. Ze hadden echter een tentje voor ons met matras en deken. Tentje was niet al te groot en een stok was bovendien gebroken. Gelukkig had ik nog ducktape en paperclips waarmee we de stok enigszins konden repareren. We hebben de nacht er mee gehaald en ondanks dat het matras eigenlijk voor één persoon was hebben we toen best goed geslapen. 

Els bij ons "gehandicapte" tentje

We vermaakten ons die middag nog met een kleine was, lezen, aapjes kijken (die vlakbij in de bomen zaten) en een wandelingetje langs de theevelden in de buurt. De volgende dag, dinsdag, gingen we "Chipanzee Tracken", we waren eerst van plan om gewoon een tocht te doen door het bos, maar omdat dit ook een optie was die vergeleken met andere plekken zeer voordelig was, besloten we om de kans te wagen. De kans op Chimpansees was niet super groot maar we gingen wel echt op zoek aan de hand van sporen van eten op plekken waar ze vaak komen en communicatie met een "ervaren tracker".

Op een gegeven moment waren we dichtbij en konden we ze horen. Dat was best spannend maar uiteindelijk was wat we gezien hebben niet meer dan een vluchtige blik op een chimpansee en het zicht van een andere hoog in de bomen. Maar, wel gezien dus. Verder was het leuk om een indruk te krijgen van een tropisch regenwoud. Zeker met het zoeken kregen we die indruk mee omdat we door vrij dichte begroeiing gingen en af en toe een stroompje over moesten. Een vrouw die ook mee was viel daarbij een keer half in het water.

's Middags wilden we echter al gelijk weer door. Ons doel was Kabale en uiteindelijk Lake Bunyonyi. We werden geadviseerd om via Mbarara te reizen, maar onze eerste bestemming was Ishaka dat een klein stukje verder dan het bos lag en wat we achterin een pick-up truck bereikten. Vervolgens verder in een minibustaxi naar Mbarara. Daar aangekomen eerst op zoek naar een bus die vonden we uiteindelijk wel maar door al het aandringen van iedereen en de staat waarin de bussen waren bleef ik toch liever in Mbarara slapen. 

We konden wel min of meer regelen van waar we de volgende ochtend moesten vertrekken. De ochtend begon wat ongezellig en we kwamen tussen acht en half negen 's ochtends aan bij de plek van waar de bus zou gaan. We waren geadviseerd vroeg te komen maar moesten nog wel wachten tot de bus na half elf kwam en rond elf uur vertrok. De weg naar Kabale was vrij belabberd deels omdat er aan gewerkt werd. 

Aangekomen in Kabale werden we weer overspoeld met mensen die wat van ons wilden. We hadden echter besloten om even rustig in Kabale te blijven en konden daar al onze kaartjes terug regelen en nog even wat eten en drinken. Ook even gebeld over accommodatie op een van de eilanden in Lake Bunyonyi waar we tegen het einde van de middag op boda-bodas naartoe gingen. 

We zouden een gratis kano-overtocht naar het eiland kunnen krijgen maar moesten daar nog wel even op wachten. Uiteindelijk maar de kosten van de motorboot overtocht gedeeld met een groep Belgische meisjes want het begon toch wel laat te worden. Gelukkig was er een erg fijne "Geo-dome" voor ons klaar op "Byoona Amagara" waar we die nacht konden slapen. Het was een ruime hut die half open is met een tweepersoonsbed met muskietennet van waaruit je prachtig op het meer kon uitkijken. 

Helaas was er maar voor één nacht een "Geo-dome" vrij want het was erg druk op het eiland. Op donderdag konden we nog naar de dormitory verhuizen maar vanavond was er helemaal geen plek meer vrij voor ons. Daarom zitten we nu weer op het vaste land, maar nog steeds met uitzicht op het meer. Was wel vermoeiend al dat gedoe en verhuizen, zeker bij het reizen op woensdag maar ook op donderdag toen ze ook vergaten dat we eten hadden besteld.

Gisteren een erg rustig dagje gehad waarop we laat opstonden en begonnen met een duik. Nog even gewassen en ons verder vermaakt met wat schrijven, lezen een wandelingetje over het eiland, nog een keer zwemmen en 's avonds "Amelie" gezien. 

Vandaag al vroeg naar het vaste land waar we de markt een beetje gezien hebben en een kano gehuurd om langs de eilanden te varen. Nog een ander eiland aangedaan waar we heerlijk rustig konden rondlopen en bovendien konden lunchen. Na een duik bij terugkomst nog een wandelingetje over de markt die aan het afbouwen was maar nog steeds wat drukker dan 's ochtends vroeg. En nu dus rustig een stukje aan het schrijven. 

Dag allemaal,

Ja, het avontuur gaat verder. Pim en Els in Uganda, klinkt dat spannend of niet? Hm… meer een beetje als Wipneus en Pim eigenlijk. Hoe dan ook, spannend is het af en toe zeker, of in elk geval avontuurlijk. Want ja, slapen in een gehandicapt tentje met 1 matras en 1 deken en aapjes in de bomen om je heen is toch niet iets wat je dagelijks doet. En hoewel ik onze 'vangst' tijdens de chimp-tracking teleurstellend vond, geeft het wel een behoorlijke adrenaline-kick om echt dwars door de jungle te crossen waarbij een kapmes echt geen overbodig attribuut was. Gelukkig niet veel planten met stekels, maar Pim had wel het halve bos meegenomen in zijn haar. 

Ook vond ik het supervet om een stukje in een pick-up truck mee te rijden. Voor iedereen die wel eens 'Peking express' heeft gezien: dat idee :). Maar verder is reizen in Uganda echt een verschrikking. Ik zal heel erg blij zijn als ik veilig en heel in Kampala ben. Maar goed, nog een lange weg te gaan en het enige wat je kunt doen is je overgeven aan het eindeloze wachten, zweterige bussen met weinig ruimte en opdringerige mensen als je totaal verkreukeld zo'n bus uit rolt. 

Genoeg daarover. We zijn bij Lake Bunyonyi gekomen en Pim vond mijn stoffige gezicht wel lief. Het eiland waar we de afgelopen 2 dagen hebben verbleven was heel idyllisch. En onze geo-dome van de eerste nacht een bijzondere ervaring. Ook was het fijn om even niet de hele tijd zeurende mensen aan je kop te hebben die willen dat je ze geld geeft/je ergens naartoe willen meenemen/willen dat je iets van ze koopt/zo lang mogelijk met je mee lopen. Prima dus, zo'n toeristenoord, voor even. Helaas konden we dus niet blijven en zijn we weer verhuisd. Wat een onrust, maar we maken er wel wat van.

Vandaag hebben we lekker gekanoed en was het vooral heel fijn om even lekker samen te kunnen bepalen wat we wilden doen. Een echte vakantiedag. 

Nog een laatste opmerking: er zijn nog wat foto's toegevoegd aan de twee voorgaande berichten.