Rubberen Slippers

Op maandag heeft Bernard, de kunstenaar die ook een paar keer op de plek van mijn project verbleef, me meegenomen naar een paar plekken in Kampala. Nu ik een redelijke verbinding heb in Entebbe Backpackers wil ik alleen wat foto's delen van slippers. En wel slippers die gemaakt worden van oude autobanden, en wat ander materiaal, door een paar mensen in Kampala waar Bernard me mee naar toe nam. Mocht je interesse hebben, neem dan contact op en wie weet kan ik wat meenemen naar Nederland.  

  

Een verzameling

 

De makers

Onderkanten

Verschillende modellen

Weg uit Bukibira

Ben vandaag al een hoop bezig geweest met het schrijven van een verslag van mijn verblijf in Bukibira (de naam van het dorp waar ik verbleven heb), maar zal toch ook maar even wat voor mijn blog schrijven. De reden dat ik met het verslag bezig ben is dat ik vrijdag Bukibira verlaten heb. Vorige week was ik daar al een beetje vaag over maar zal nu wat meer duidelijk scheppen.
    Het komt er op neer dat Cultural Waves, de organisatie waar ik officieel mee werk(te) me weg wilde hebben. Ze hadden een andere plek voor me geregeld in de sloppenwijken van Kampala, maar dat zag ik toch niet zo zitten. DIt, omdat ik sowieso al enige plannen had om te gaan reizen aan het einde van mijn verblijf, ik niet nog ergens anders opnieuw wilde beginnen, het me niet lukte om naar mijn mening voldoende informatie te krijgen over het project, ik relatief laat werd geïnformeerd over dat ik weg moest en het feit dat Cultural Waves niet eerst mij had geraadpleegd over wat ik wilde.
    In ieder geval vertrok ik wel op vrijdag en ben ik wel eerst naar de host gegaan die Cultural Waves voor mij in Kampala geregeld had. Zijn naam was Katto Justus and het was een hele aardige gozer die wel gewend was om met "Mzungus" om te gaan omdat er vaker Noren bij hem over de vloer kwamen. Hij heeft zelf ook twee jaar in Noorwegen gewoond. Heb dus een glimp van de sloppenwijken van "Mulago" gezien en van het aangelegen Kamwoya, waar Justus woont. Desalniettemin was ik er wel even aan toe om mijn eigen plan te trekken en met wat minder mensen rekening te houden. Ben dus op gisterenochtend vertrokken naar het Backpackers Hostel in Kampala en later op de dag centrum in gegaan om wat dingen te kopen.
    Vanmorgen een korte wandeling in de buurt gemaakt daarna dus gewerkt aan het verslag en ook nog naar het Uganda Museum geweest. Dat was zeker de moeite waard. Een erg gevarieerde collectie, van allerlei muziekinstrumenten en opgravingen tot informatie over malaria en ontbossing. Het culturele gedeelte was het meest interessante en uitgebreide, maar het was ook goed om wat te zien van de natuurlijke historie.

De rest van de week mijn lessen afgerond en allerlei andere dingen waar ik mee bezig was overgedragen. Is aardig gelukt denk ik, maar ik blijf nog een beetje betrokken op afstand. De manier waarop het eindigde was niet heel leuk, al wordt dat misschien niet duidelijk uit mijn blog-berichten, maar ik heb wel zin om rond te reizen. Mijn blik is gericht op het oosten, dus denk dat ik morgen of overmorgen richting Mbale vertrek. Volgende week misschien wellicht bericht over mijn ervaringen vanuit Kenya.

In ieder geval met gratis wifi een stuk makkelijker om foto's te delen:

Wat ik achter laat

De Grote Moskee in Kampala en zondagsdrukte

Chapatti hoort ook bij het stadsleven

Week 16

Weer lekker verder gegaan met computer en wiskunde lessen de afgelopen week. Dat is vrij dag-vullend en nog steeds leuk om te doen.

Verder speelde er een andere zaak met mijn host-organisaties  Cultural Waves en SOVHEN. Ik wil daar hier niet te veel over kwijt, maar een deel van wat er speelt is dat Cultural Waves mij naar een andere plek over wil plaatsen. Een project in de sloppenwijken van Kampala. Op zich interessant maar er zijn een aantal redenen waarom ik dat toch niet zo zie zitten. Het zit er dus in dat ik eind komende week naar een andere plek ga, maar misschien ga ik vanaf dan rondreizen. Nog een beetje onzeker allemaal en omdat ik de achterliggende redenen hier liever niet kwijt wil is het voor de meeste lezers allemaal een beetje vaag, sorry daar voor. Het is in ieder geval iets waar ik vrij veel mee bezig ben geweest sinds woensdag en wellicht ook een reden dat ik volgende week misschien vanaf een andere plek mijn blog update.

Dan nog wat anders dat samenhangt met het verblijven in een ander land met een andere taal en cultuur. Iemand die hier vaak helpt met het bouwen, Salongo (waarvan geloof ik ook een foto op deze blog staat), kwam vertellen dat een broer van hem is overleden. Ik begreep niet wat hij tegen mij wilde zeggen, vermoedde wel zoiets maar moest eerst iemand anders raadplegen over wat er was. Een andere broer overleed een paar weken geleden. Erg verdrietig, zo stom dat je dan niet goed kan communiceren met zo iemand. Hetzelfde heb ik af en toe met Hajjat, die zorgt voor het eten, moeilijk om goed met haar te communiceren.

Week 15

Het computerlessen geven bleef niet bij zaterdag, maar ging rustig door op zondag, maandag, dinsdag, woensdag en vandaag weer. Verder ook wiskundeles en een beetje engels gegeven, vooral samen met Rogers. De leerlingen varieerden van de eerste klas van de basis school tot een aantal leerlingen van de middelbare school. Gaat best goed tot nu toe en het is fijn om wat bezigheid te hebben.

Ondertussen weer bezig geweest met het "medicine stock systeem". We wilden naar een soort winkel, de Joint Medical Store (JMS) waar de meeste medicatie goedkoper is, maar dan veel in een keer inslaan om te besparen op transport en de kosten die gemaakt worden door af en toe naar lokale apotheken te gaan. De uitdaging was, om dat zo efficiënt mogelijk te doen met het nu beschikbare geld.

We hadden een aardige lijst bij elkaar dus gingen Rogers en ik donderdag naar Kampala. Vroeg opgestaan en vroeg vertrokken, al moesten we even wachten op Byekwaso, de "boda-boda jongen". Begon echter flink te regenen onder weg dus schuilden we in een printshop waar we de maandelijkse rapporten konden kopiëren, maar waar het printen van de "boodschappenlijst" niet werkte. Toen maar in een taxi naar Mpigi gestapt, waar we de rapporten moesten afleveren en daarna door naar Kampala. Moesten dus nog wat lijstjes printen, maar dat kostte ons drie winkels tijd, omdat er problemen waren met usb-sticks.

Uiteindelijk met de lijsten naar de "Velvet pharmacy" die gunstige prijzen heeft. Daar eerst de prijs van de medicijnen gevraagd en toen vergeleken met de prijzen van de "Joint Medical Store" waar we de digitale catalogus van hadden. De dingen die goedkoper waren bij Velvet besteld en gewacht tot het klaar was. Ondertussen joegen een aantal mannetjes voor mijn ogen er rollen tape doorheen. Maakte aardig wat herrie, maar het had allemaal wel wat.

Uitdaging kwam er toen we de twee dozen die we kregen moesten vervoeren naar JMS, daar twee boda-bodas voor gebruikt, maar ik zag al aankomen dat het na JMS nog moeilijker zou worden. Eerst moesten we echter een formulier invullen met alles wat we nodig hadden, kostte even. Die moest vervolgens in de computer worden ingevoerd, dus ondertussen gingen wij maar lunchen, liep immers al tegen 3en. Verder heb ik ook maar even geregeld dat we een formulier kregen om een account aan te maken. Dat maakt het bestellen een stuk makkelijker. Na het invoeren in de computer bleek echter dat een aantal dingen niet op voorraad waren en van anderen was de beschikbare hoeveelheid veranderd, waardoor het veel duurder was om te bestellen. Wij dus weer aan het puzzelen, want het budget was heel krap. Uiteindelijk was het zo laat, dat we nog wel konden bestellen en betalen, maar onze bestelling niet meer konden meenemen.

Kayabwe

Daarom ging ik dus op vrijdag maar terug. Idee was om de rest weer bij Velvet te halen. Moest 's morgens echter eerst nog met Rogers overleggen, over wie van ons zou gaan en over de dingen die we nog zouden kopen. Rogers was pas laat op, dus ik ging pas rond elven weg en was pas rond half drie in Kampala. Besloot dus om eerst naar JMS te gaan, om het risico te ontlopen dat ik daar helemaal niet meer zou komen voor vijven. Ging gelukkig vrij snel, maar het waren één grote doos, twee kleine dozen en twee 5 Liter jerrycans. Niet makkelijk mee te nemen dus, daarom eerst gebeld en toch maar besloten niet naar Velvet te gaan. Moest wel nog de spullen meenemen naar het taxipark. Gelukkig kwam toevallig dezelfde boda-boda rijder die ons gisteren terugbracht naar me toe en natuurlijk kon hij de dozen en mij op zijn boda-boda bevestigen. Iemand was zo vriendelijk om mij te helpen met de dozen het taxipark door te dragen naar de juiste plek, maar wilde daar natuurlijk wel een aardige fooi voor. Taxi's rekenen ook wat meer voor een aantal dozen extra, maar ik kwam in Kayabwe en hoefde nog maar een keer op een boda-boda.

Gelukkig was Andrew in staat om de missende medicijnen mee te nemen uit Masaka. Behalve dan de vitamine B, waarvoor hij vitamine C in de plaats kocht, wat we al hadden gekocht. Naast dit misverstand bleken we ook een fout te hebben gemaakt bij het veranderen van de bestelling bij JMS, waardoor we 250 stuks van het best wel dure medicijn Bentazine penicillin hadden in plaats van 20. Verder valt natuurlijk op transport nog steeds wat te besparen. Nog genoeg te verbeteren dus.

Vandaag dus weer met lesgeven bezig geweest maar ondertussen houdt alles op het Medical Centre me bezig, valt nog een hoop te leren en te verbeteren.

Week 14

Uganda heeft geen nieuwe koning en de tweede wereldoorlog wordt hier ook niet herdacht. Wat dat betreft zal de sfeer wel wat anders zijn dan in Nederland (om over het weer nog maar te zwijgen, al begreep ik dat het eindelijk lente begint te worden in Nederland en is het aardig aan het regenen geweest de afgelopen week mag ik niet klagen). Ben met die dingen daarom niet zo bezig, maar krijg er wel een beetje wat van mee. Straks ook nog maar mijn gedachten naar de 4 mei herdenking laten gaan, dat zal wel zijn voor ik dit op mijn blog zet, dat doe ik misschien pas morgen. Mijn gedachten zullen dan waarschijnlijk ook naar de genocide in Rwanda gaan, waar ik een paar weken geleden aardig wat over geleerd heb.

Verder veel computerwerk gedaan deze week. Artikelen lezen en zoeken en organisaties zoeken en e-mailen. Tegelijkertijd wat dingen gedaan in het Medical Centre, waarvan het belangrijkste is het Bevooradingssysteem van de medicijnen doornemen om zo efficiënt mogelijk in te slaan. Op het Medical Center was het trouwens erg rustig. Moses is net terug van een workshop van het district die bijna een week duurde en Annet is ook na een week terug van een visite aan haar zus die in het ziekenhuis ligt. Jeremiah is ook weg geweest. Gelukkig waren er ook niet veel patiënten, dus kon de verpleegster Alex ze aardig opvangen, met af en toe de hulp van Rogers en Andrew die hier een paar dagen was.

De werkzaamheden aan de Maternity Ward gingen echter gestaag door en woensdagavond zat het dak er op! De foto's geven hopelijk een goede indruk al is er nog geen foto van het hele dak. Inmiddels zijn de arbeiders ergens anders maar maandag komen ze terug om verder te werken.

Verder ben ik trouwens naar de kapper geweest op dinsdag. Werd tijd vond ik. Het gebruik van scharen kende de kapper echter niet. Was ik al bang voor. De tondeuse dus. Misschien is het niet zo lang gebleven als ik aangaf dat ik wilde, maar hij heeft het vrij aardig gedaan.Het is kort, maar niet te kort, kan weer even vooruit. 

Op woensdag ben ik het dorp Bukibira, waar het Medical Centre deel van uit maakt, in geweest om ontworming-tabletten en vitamine A uit te delen. Daarbij ook de basisschool in het dorp bezocht. 's Middags zou ik toen wat activiteiten met wat kinderen uit de buurt doen, waaronder een speurtocht die ik had voorbereid. Was echter niet goed afgesproken dus de speurtocht ging niet door, maar ik heb wel wat andere activiteiten kunnen doen met een volleybal en wat kinderen, waaronder stand in de mand.

Vanmorgen (zaterdag) computerles gaan geven aan een jongen en een meisje, morgen verder met meer kinderen. En vanmiddag kwam Kinley voor het laatst langs met de nicht waar ze de afgelopen dagen mee heeft rondgereisd.