Aardig wat gebeurt de afgelopen week. Afgelopen zaterdag op mijn trijpen naar Masaka was ik mijn bankpas kwijt geraakt, omdat tijdens het gebruiken van de ATM (geldautomaat), de stroom in de stad uitviel. Er werd mij verteld dat ik maandag wel terug kon komen en de lokale bank kon bezoeken. Maandagochtend vroeg dus terug gegaan, maar ze waren nog niet bij de automaat geweest, dus ik kon et dinsdag nogmaals proberen. Dit keer een telefoonnummer meegekregen, zodat ik mij kon verzekeren dat ik niet nog eens voor niets de reis zou wagen. Na een aantal keer bellen op dinsdag wist degene met wie ik belde mij te verzekeren dat ik mijn pas terug zou krijgen, hoefde alleen mij paspoort mee te nemen. Gisteren ging ik weer kort naar Masaka om wat dingen te kopen en te regelen, dus ik begin het stadje een beetje te kennen.
Maandag was ook weer een vergadering met de "coördinators for Donna Carnevale Medical Centre", aankomende dinsdag hebben we een outreach in HIV/AIDS in een dorp in de omgeving. De rest van de outreaches zullen na Pasen zijn.
Dinsdag kwam Kinley terug en ze bracht niet alleen Gerald, de ingenieur verantwoordelijk voor de bouwwerkzaamheden, met bouwmaterialen, maar ook twee Duitsers en hun Jeep mee. Johannes en Jozef zijn helemaal uit Duitsland hier naar toe gereisd. Ze zijn onderweg sinds September. Kinley heeft ze ontmoet in het hostel waar ze verbleef en ze dus uitgenodigd om hier een aantal dagen te blijven. Ze hebben de afgelopen dagen geholpen met de bouwwerkzaamheden, die woensdag weer begonnen. Er wordt nu een betonnen/cementen ringconstructie gemaakt, net boven alle ramen en deuren. Ik heb ook een beetje meegeholpen in de laatste uren van de middagen. Jozef is inmiddels al vertrokken om de Rwenzori Mountains te beklimmen. Johannes vind dat grapje te duur en blijft her dus nog een aantal dagen.
Ondertussen heb ik met wat lokale organisaties die aan hygiëne werken contact opgenomen om om advies te vragen en wellicht samenwerking op te zetten. Van een van die organisaties kreeg ik het advies om me te verdiepen in de "Community Led Total Sanitation" benadering. Die benadering probeert op een vrij grove manier mensen die hun behoefte in het open doen, duidelijk te maken dat ze hun eigen schijt eten. Erg interessant, want de benadering schijnt erg effectief te zijn. Een ander belangrijk element van de benadering is als buitenstaander geen initiatieven nemen en ook niet op verandering aansturen, maar alleen mensen duidelijk maken wat ze doen en hun zelf conclusies laten trekken. Ga proberen hier wat mee te doen.
Ten slotte vrijdag weer een wekelijkse vergadering gehad, die ik voorzat. Was goed, maar ik merk wel dat het moeilijk wordt als je echt op activiteit probeert aan te sturen of probeert beslissingen te nemen, ze zijn hier best goed in om dingen uit te stellen. Tja…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten