DIe lodge was niet zo makkelijk te vinden. Als twee blanken met grote rugzakken vielen we natuurlijk wel op. Na aan iemand vragen werden we niet wijs waar we naartoe moesten dus liepen we eens stukje landinwaarts. Na even te hebben gelopen werden we weer een stukje terug gewezen en kwamen we inderdaad langs iets wat wel de lodge zou kunnen zijn volgens Els. Omdat er noch mensen noch een naambordje was liepen we toch door maar al gauw kwam "Joana" ons tegemoet die zei dat we toch moesten zijn waar we net voorbij gelopen waren. Zij was onze gastvrouw en maakte een kleine kamer voor ons schoon. Was prima voor een nacht maar niet leuk genoeg om er langer dan dat te blijven dus op dinsdag weer met de boot naar het vaste land.
Het idee was dat we langs de plek zouden gaan waar ik 4 maanden heb gezeten maar door gedoe gerelateerd aan de reden van mijn plotselinge vertrek moesten we dat plan uiteindelijk laten varen en gingen we in een keer naar Kampala. Vanaf de plek waar de boot het vaste land bereikte was niet heel veel vervoer dus dat betekende dat we met 11 mensen in een auto bedoeld voor maximaal 5 naar Masaka gingen. Vandaar konden we een bustaxi nemen naar Kampala, over de weg die voor mij inmiddels al aardig bekend was maar die ik nog nooit in zijn geheel in een keer had gevolgd.
Woensdag hadden we een dag in Kampala. We hebben Owino market bezocht, waar ik aan het begin van mijn verblijf in Uganda ook al wat over geschreven heb en daarna de Gadhafi Moskee. Die is pas in gebruik sinds 2008 en dus erg nieuw en ook mooi. We konden de minaret beklimmen om van een prachtig uitzicht over Kampala te kunnen genieten. 's Avonds hebben we zelf gekookt omdat dat kon in de "Red Chili Hostel and Campsite". Dat was voor mij al een hele tijd geleden.
Donderdagochtend vertrokken we al vrij vroeg naar het Murchison Falls National Park met een tour die georganiseerd werd door Red Chili. We zaten in een safari busje met Patrick, onze chauffeur, John uit New York en Melinda uit Houston. Viel dus wel mee hoe vol het busje was en dat was wel fijn.
Het was een langer rit naar het park en onze eerste bestemming binnen het park was de "Top of the Falls", wat dus de bovenkant van de Murchison Falls was. Daar eerst even geluncht en daarna een korte wandeling gemaakt om de watervallen van alle kanten te kunnen bekijken. Het eerste stukje door het park, aan de zuidkant van de Victoria Nijl was vrij bebost dus het meeste van het wild wat er voorkwam konden we niet zien. Maar we hadden op onze eerste dag al wel wat ontmoetingen met Baboons en Wrattenzwijnen. Ook zagen we een enkele Antilope en een aantal Afrikaanse Buffels die een modderbad namen.
De top of the falls
We verbleven in het park in het "Red Chili Restcamp" in een safaritent met bedden. In het "Restcamp" liepen ook de nodige beesten rond. We hebben er niet veel Baboons gezien maar genoeg Wrattenzwijnen die uit waren op je eten als je niet uitkeek. Het was ook niet toegestaan om eten in je tent te hebben, dat zou er namelijk voor zorgen dat zowel de tent als de tas waar het eten in zat zou worden opengescheurd door ofwel Baboons ofwel Wrattenzwijnen. Dat was ook wel de charme van in het park kamperen. Verder zouden er ook zo nu en dan Nijlpaarden door het kamp lopen en inderdaad op onze laatste avond moesten we even wachten op het Nijlpaard dat dicht bij onze tent aan het grazen was. Toen we in de tent waren liep het nog een half rondje om onze tent heen. Het had inderdaad zijn charme maar je moest geen stomme dingen doen.
Op vrijdagochtend stonden we net voor zonsopgang op en staken we al snel de Nijl over om in de Savanne aan de andere kant aan onze safari te beginnen. Het was inderdaad een stuk minder bebost aan de overkant maar nog wel erg groen. Al snel zagen we een Olifant die van een boom aan het eten was, waarbij we goed zijn bek en slagtanden konden bewonderen. We zagen ook al gauw wat meer Antilopen, vooral Hartebeasts, Ugandan Kobs en de wat kleinere Oribis maar we hebben ook wat Waterbucks gezien. Verder waren er veel Wrattenzwijnen en er waren Afrikaanse Buffels. Het duurde ook niet lang voor we onze eerste Giraffes zagen, die waren ook in grote hoeveelheden aanwezig. Dichterbij de Nijl waren grote hoeveelheden Nijlpaarden en we hebben ook een Leeuw met drie poten kunnen bewonderen die ergens lag de luieren. Verder nog één Jakhals en één Hyena en natuurlijk aardig wat vogels.
Olifant!
's Middags was het tijd voor een boottocht over de Nijl om nog een keer de Murchison Falls te zien maar ook nog wild te bezichtigen. Dat wild bestond voornamelijk uit Nijlpaarden maar we hebben ook Krokodillen gezien en nog Antilopen, Buffels, Olifanten en Wrattenzwijnen. Wat ook mooi was om te zien waren de "Red-throated bee eaters" en een aantal andere vogels die langs de Nijl verbleven. Het was een leuke afwisseling van een "auto-safari".
Zaterdag, de dag dat ik dit schrijf, was het al weer onze laatste safaridag. We gingen weer met de boot naar de noordkant van de Nijl om aan die kant het park te verlaten. Onderweg zagen we weer veel Antilopen, Giraffes, Olifanten en natuurlijk Wrattenzwijnen. Een Luipaard hebben we helaas niet meer gezien maar voor de rest hebben we de meeste grote dieren uit het park wel kunnen bewonderen. Op niet al te grote afstand buiten het park maakten we nog een stop om weer te lunchen en daarna de Karuma Falls te bezichtigen, die ook erg mooi waren en toch weer even anders dan de Murchison Falls.
Wij bij de Karuma Falls
Patrick kon ons ergens afzetten van waaruit we Masindi konden bereiken en hij ging met de anderen terug naar Kampala. Wij moesten nog in een auto met weer elf personen, maar met een extra rij naar Masindi waar ik nu bij het "Alinda Guesthouse" dit bericht aan het schrijven ben.
Dag allemaal,
Ook nog een berichtje van Els. Pim heeft alles al heel goed beschreven, maar ik heb zo hier en daar nog wel wat persoonlijke aanvullingen. Zo gingen we op de Ssese eilanden in eerste instantie op een boda-boda van de ene naar de andere kant. Superspannend vond ik dat, voor het eerst in mijn eentje met grote rugzak achterop zo'n motor op een onverharde weg. Gelukkig reed mijn bestuurder voorzichtig en vond ik het wel leuk, maar al snel stapten we over in een gewone auto. De 'Scorpion Lodge' in Luku had ehm, eigenlijk bijna niets. Een gat als wc (met allemaal vliegen en spinnen!) en geen douche. Ik zal er aan moeten wennen, maar vond het wel lastig. Ook het traditionele Ugandese eten behoort niet echt tot mijn favorieten, ze houden erg van vrij smakeloze koolhydraathoudende dingen hier, in plaats van groenten. En van die dingen krijg je er ook altijd 2 bij een maaltijd. Tja, 't is misschien ook niet echt dat ze het lekker vinden, maar dat dat gewoon is wat hier groeit en ze er aan gewend zijn.
Wat dat betreft was het eten bij Red Chilli echt een hele verbetering: pizza uit een steenoven, zelf koken met veel groenten, kikkererwtenstoofpot en rijst met groenten. Jammie. Kampala was ook een hele belevenis, zoveel mensen en verkeer overal. De moskee was een welkome uitzondering op alle drukte, maar ze discrimineerden wel behoorlijk. Pim mocht gewoon in zijn t-shirt overal rondlopen, ik moest een zeer onhandige rok over mijn broek en een enorme zwarte hoofddoek (dat heet een niqaab geloof ik) tot zo'n beetje mijn knieën aan. Met mijn wandelschoenen eronder. Ja, je hebt een beeld? Echt een plaatje. Denk niet dat de kans dat ik me ooit zal laten bekeren hierdoor groter is geworden.
Verder ben je -ook zonder niqaab- echt een bezienswaardigheid als je ergens rondloopt en iedereen wil je ergens naartoe brengen. De kinderen hebben ook als hobby om naar je de zwaaien en te roepen en/of een stukje achter je aan te rennen terwijl ze de hele tijd 'Mzungu' of 'Bye mzungu' roepen. Leuk hoor, maar op enig moment wel een beetje vermoeiend.
Het was daarom ook fijn om in een hostel te zijn waar je geen uitzondering bent, net als op safari, en ik zag ook echt weer een beetje op tegen de overgang vandaag. Maar goed, de safari was echt super! Lang rijden over asfalt, maar ook onverharde, soms erg steile en bochtige wegen. Lof voor onze chauffeur, die ons al die tijd heeft rondgereden. Het kamp waar we verbleven was echt prima, en het 'restaurant' had een mooi uitzicht met in de verte de Nijl.
Over de safari zelf: ik heb niet zoveel meer toe te voegen, behalve dat ik olifanten en giraffen verreweg de leukste dieren vind en ik niet helemaal begrijp waarom er zo hysterisch wordt gedaan over een leeuw met 3 poten die ergens ligt. En ja, soms is het ook net of mensen niet nu genieten, maar alleen foto's foto's en nog meer foto's maken. Voor later ofzo. Tja, ik heb dat niet zoveel gedaan, maar heb natuurijk ook Pim naast me met een heel goede camera wat zelf veel foto's maken nogal zinloos maakt.
Tenslotte ben ik nu wel gewend aan overdag eigenlijk constant vies, stoffig & bezweet zijn en heb ik nu kleren voor overdag en 's avonds (na het douchen), echt een hele goede oplossing. En morgen ben ik jarig! In Uganda, zonder taart en bezoek, maar wel een heel bijzondere plek en bovendien is Pim er lekker wel.
Ik hoop dat het weer leuk was deze enorme verhalen te lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten